Jaskinia Radochowska
Położona w Górach Złotych koło wsi Radochów, do 1966 r., czyli do odkrycia Jaskini Niedźwiedziej była najdłuższą jaskinią w polskiej części Sudetów o łącznej długości ścian i korytarzy wynoszącej 265 metrów. Nazywana dawniej ReyersdorferTropsteinhöhle - Radochowska Jaskinia Naciekowa, zachwycała pięknem szaty naciekowej.Jaskinia znana była już w wieku XVIII. W latach 1933- 1935 mieszkaniec Lądka Zdroju, Heinrich Peregrin, były górnik i właściciel jaskini oczyścił z gruzu skalnego i gliny pierwotny otwór wejściowy i wykonał wewnętrzne prace adaptacyjne, przystosowując obiekt do ruchu turystycznego. W czasie prac natrafił na kości zwierząt plejstoceńskich, o czym zawiadomił Instytut Zoologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. Ponieważ czaszki niedźwiedzi jaskiniowych były rozmieszczone najpewniej intencjonalnie pod ścianami, a jedna nawet obłożona kamieniami, wysunięto hipotezę, że na tych terenach panował kult niedźwiedzia.
Do dzisiejszego dnia nie rozstrzygnięto problemu czy człowiek jaskiniowy zamieszkiwał jaskinię, a byłoby to jedyne stanowisko paleolityczne na Ziemi Kłodzkiej. Efektem badań faunistycznych prowadzonych w latach trzydziestych było opisanie około 90 gatunków zamieszkujących na stałe lub okresowo jaskinię. Jak większość jaskiń krasowych Sudetów,Radochowska znajduje się wewnątrz soczewki wapienia wczesnopaleozoicznego, na jej styku z łupkami łyszczykowymi. Trzy sztuczne otwory wejściowe usytuowane są w południowo-wschodnim, prawym zboczu doliny niewielkiego potoku Jaskiniec, spływającego ze stoku Bzowca, na skraju lasu. Wejścia prowadzą do trzech krótkich komór połączonych długim, wąskim korytarzem. Środkowe wiedzie do komory centralnej, od której odchodzi mniejsza, trójkątna z jeziorkiem o temp. 2,4 C. Żyją w nim relikty polodowcowe, jak prapierścienica jaskiniowa, biały i ślepy skorupiak studniczek oraz pierwowij. Nacieki - dawniej tak piękne, że utrwalono je w nazwie jaskini - zachowały się dziś w niewielkiej mierze. Są to głównie małych rozmiarów stalaktyty i stalagmity, grzybki, żebra, kaskady i polewy naciekowe. Na ścianach licznie występują formy korozyjne, tzw. żebra korozyjne i kotły wirowe.
